فکر می کردم فقط من برای تهیه ی بلیط سرکار رفتم. بعد از اینکه چهارشنبه شب تا ساعت 3 صبح مقابل سایت ابتدایی و بچه گانه ی دل آواز نشستم و چند بار فرم پر کردم و هر دفعه یک بلایی بر سر فرمم آورد فکر کردم موفق شده ام. جمعه صبح که نامم را در سایت دیدم در لیست رزروی ها، خوشحال شدم که بی دردسر بلیط گیرآوردم. اما شنبه صبح قبل از واریز پول با خودم گفتم یک بار دیگر نامم را چک کنم و هر چه با کلمه ی عبور و پس ورد خواستم وارد شوم دیدم که اشکال می گیرد. تازه فهمیدم اسم موجود در لیست رزرو تنها یک تشابه اسمی بوده.
حالا امروز هم خبر از صف های 500 متری مقابل شهر کتاب فرمانیه می رسد. تالار وحدت هم اعلام کرده فروش بلیط ندارد. فکر کنم امید زیادی نباید به کنسرت رفتن داشته باشم.
این مردم قحطی زده ی فرهنگی آنقدر حریص دیدن ثانیه ای موسیقی ناب هستند که امکان دارد برای تهیه ی بلیط دست به هر کاری بزنند. مثل همان ها که دیشب تا صبح جلوی شهر کتاب خوابیدند. علتش هم می دانید که در کدام سیاست هاست !
ماجراهای من و خرید بلیط کنسرت شجریان!
گزارش تصویری صف خرید بلیط کنسرت شجریان
وسط جلسه یواشکی از زیر میز ...