1. قابلیت و توانایی برقراری ارتباط با دیگران را در جامعه دارند.
2. از آرامش خاطر برخوردار بوده و فاقد اضطراب و ترس دایمی هستند.
3. احساس کفایت و اعتماد به نفس می کنند.
4. توانایی پذیرش مقررات اجتماعی را دارند.
5. در حالیکه دیگران را دوست دارند به آنها وابستگی و اتکای افراطی ندارند.
6. می توانند فشارها و شرایط بحرانی زندگی را تحمل کنند.
7. انعطاف پذیرند.
8. به اندازه ی توانایی های خویش از خودشان توقع دارند.
9. از فضایل اخلاقی مانند خیرخواهی، دلسوزی، و تواضع برخوردارند.
10. در زمان حال زندگی می کنند.
11. رضایت و نگرانی منطقی دارند.
12. می توانند ترس، خشم، اضطراب و غمگینی خودشان را کنترل کنند.

پ.ن. مطلب بالا را چند وقت پیش از یک مجله ی سلامت برداشتم تا به موقع اینجا بگذارم.