July 14, 2006
شمایی که زندگی را شرمسار وجود خود کردید

به خیالتان پیروز خواهید شد. خون برای چشمان شما عادی‌تر از پرواز ماه است بر آسمان. قلب‌هایتان آنقدر سنگی است که نمی‌دانید به قتل زندگی کمر بسته‌اید. بی‌شک روزی کودکان رام‌الله و غزه برای فرزندانشان داستان موشک‌های شما را خواهند گفت. زیادند کسانی که جنایت‌های شما را نظاره می‌کنند، بیشتر حتا از هولوکاست. شما که خود قربانی هولوکاست بودید مجری جنایت‌هایی احمقانه‌تر شدید.

قلب من چیز زیادی از عمق ماجرا نمی‌داند. کسانی که باید در آینده روایت کنند این روز‌ها با سر و صورت خونین در بیمارستان‌ها بستری هستند. داستان شما را دختران اورشلیم روایت خواهند کرد که قبل از انکه عاشق شوند در خون موشک‌های شما غلطیدند. داستان شما، داستان مرگ است در برابر زندگی. آه اگر می‌دانستید چگونه باید زیست به دنبال چند وجب خاک و مرزی نامعلوم دستان خود را خونین به قتل هم‌نوعانتان نمی‌کردید.

آنقدر گم شدید در مرز و سیاست و لابی‌های پرقدرتتان که یادتان رفت از چه روی نفس می‌کشید و از یاد بردید چند نفر را با موشک‌هایتان کشتید. شاید فکر کردید به روی خون انسان‌هایی چون خود می‌توانید شهرک‌های بی‌هویت بسازید، اما بدانید همانطور که آنان نتوانستند به روی جنازه‌های هولوکست بزیند شما هم نخواهید توانست به روی خون جوانان غزه زندگی کنید. گاهی باید به عدالت خدا شک کنیم، گاهی باید به خود خدا شک کنیم.

باشد تا تاریخ خود برایتان گواه باشد که چه مقدار مرگ را به زندگی ترجیج دادید و خود سرانجام قربانی آن شدید. افسوس تاریخ بر شما باد که فراموش کردید برای زیستن هیچ مرزی نیاز ندارید، شاید کسی نبود تا در گوشتان بخواند برای زندگی تنها یک قلب لازم است. نفیر موشک‌های شما در گوش کودکان اورشلیم و جنوب لبنان گرچه آواز مرگ خواند اما شما خود صدای آن را نشنیدید، بدانید تا آن خاک رنجور بی‌مرز به روی کره‌ی خاکی باشد، و تا دنیا، دنیاست، صدای نفرت گلوله‌های شما در گوش تاریخ خواهد پیچید. شمایی که زندگی را کشتید، شمایی که زندگی را شرمسار وجود خود کردید.

حرف های معمولی
عملیات محدود: به شوری خون، به تلخی دود
ساده است...
آپارتایدِ اسرائیل را محکوم کنیم
از خلیل خبری دارید؟
صدا از كسی در نمی‌آد
نوحه‌ی شبات
کرخت و بی‌عار مشو !
استخوانهای دوست داشتنی
خداوندا....
نگرانم/میترسم
لعنت به رسانه ها.همه جا.
در يک جنگ نابرابر طرفدار ظالميد يا مظلوم؟
کودک لجوج و غداره بند مست و پست!
به دل‌سوزی برای مردم فلسطین دل خوش نکنیم
نمی‌خواهم بگویم همه شماها چقدر آدم‌های بی‌عاطفه بی‌مسئولیتی هستید


http://www.dreamlandblog.com/2006/07/14/p/06,29,21/