بحث بر سر سفر انوشه انصاری به ایستگاه بین‌المللی نیست. سفر او هر‌چه باشد جای افتخار دارد و پشتکار او به عنوان اولین زن توریست فضایی جای تقدیر دارد.
صحبت من بر سر آن 10 میلیون دلاری بود که وی به عنوان جایزه به بخش خصوصی برای تشویق سفر به فضا اعطا کرد و نصیب سفینه‌ی فضایی یک شد. قرار نیست هر کس پولدار باشد به مردم کشورش کمک کند. یا شاید بگویید ایران کشور ثروتمندی است احتیاجی به کمک‌های او ندارد.
اما فکر کنم بیل‌گیتس خوب می‌داند در ثروتمند‌ترین کشور دنیا زندگی می‌کند. اما چه چیزی باعث می‌شود که او مایکروسافت را رها کند تا وقت بیشتری برای بنیاد خیریه‌اش بگذارد؟ آیا مردم امریکا یا شاید مردم فقیر افریقایی به کمک او احتیاج دارند؟ به نظر من بنیاد خیریه‌ی انوشه انصاری کار زیباتری از جایزه‌ی ده میلیونی انصاری اکس پرایز بود.
پ.ن. البته این‌که هر کس چطور ثروتش را خرج کند به من و یا هر کس دیگری مربوط نیست. من فقط دیدگاهم را گفتم .
گزارش ویدئویی سایت سی‌ان‌ان از سفر انوشه انصاری
به چی می اندیشی حالا؛ انوشه؟
انوشه انصاری: بهای یک رویا