شاید چندمین بار باشد که در دل به یاد آوردم نامه‌‌های چندین باره‌ی همسر فرهاد مهراد را برای گوش‌های ناشنوایی‌تان. امشب برای چندمین بار در همایش چهره‌های ماندگار از دید دولت فخیمه‌ی ایران، بار دیگر پخش ترانه‌ی یک شب مهتاب با صدای فرهاد و شعر جاودانه‌ی شاملو و ملودی اسفندیار منفردزاده حکایت از نافهمی شما در درک یک حقیقت ساده داشت.

شما به هیچ عنوان حق ندارید ترانه‌ی تاریخی و مردمی این هنرمندان و شاعر بزرگ ایران را به نام حکومت خود در مراسم نمایشی‌تان پخش کنید. ترانه‌ای که ویدئو کلیپ آن سران حکومت شما را با جرج بوش مقایسه کند از نظر ما کاملن مسخره و پوچ است. یادتان رفته چه کردید با نت‌به نت این ترانه‌ها؟ ممنوع شده بود صدایش، مجوز اجرا نداشت، رفتارتان با آن شاعر هم شهره‌‌ی آفاق است. منفرد‌زاده هم در همان سال‌های اول چهره‌ی شما را نتوانست تحمل کند، راه آسان را برگزید و ترک وطن کرد.

گویا در فکر شما حقیقتی به نام حق کپی‌رایت نمی‌گنجد به هیج صورت. وکیل زنده‌ یاد فرهاد مهراد و همسرش پوران گلفام چندین بار به بارگاه ملکوتی‌تان نامه نوشته‌اند و خواسته‌اند رویه‌ی همان 25 سال را ادامه دهید. بگذارید فرهاد آسوده بخوابد در گورستان ساکت تیه در حومه‌ی پاریس. او که با سیاست‌های شما دق کرد و نت‌هایش را بر قلبش نوشت. حال عجیب است به دریوزه‌گری افتاده‌اید و آنچه آن سال‌ها قدقن بود را در مراسم دولتی‌تان پخش می‌کنید با لبخند پوچی بر لب. سال گذشته نیز در نوروز همین بلا را بر سر ترانه‌ی بوی عیدی بوی توت آوردید. داستان یار دبستانی من نیز دیگر روایتی خنده‌دار از این ماجرا است.

فرهاد مهراد در غربت سرد درگذشت. آن روز ننگتان کرد نامی از او ببرید. شاملو نیز هم. دوستانتان به سنگ مزارش نیز رحم نکردند. یادم می‌آید سوم مرداد 79 را. آخرین خبر ساعت هفت بود. بهتر است پوچی نظریه‌هاتان را، خامی دنیا‌ی کوچکتان را، سیا‌هی دل‌هایتان را بیشتر به رخ ما نکشید. که این داستان هر روزه‌ی این چندین سال بوده است. شما را همان میز و صندلی قدرت بس است. لطفن اسطوره‌های این سرزمین را با نام مجعول خود از ورای ابرها به زمین پست نخوانید که عرض خود می‌برید و رنجی بیهوده می‌کشید.

عکس: قبر فرهاد در گورستان تیه. پاریس
سایت رسمی فرهاد مهراد
فرهاد مهراد در ویکی‌پدیا
پوران گلفام: فرهاد هيچ وقت نمی‌خواست كه كارش جنبه دولتی داشته باشد
روزنامه‌ی شرق: اولین نامه‌ی اعتراض پوران گلفام به صدا سیما. 29 بهمن 83
آخرین نامه‌ی اعتراضی پوران گلفام به صدا سیما
بی‌بی‌سی: اعتراض چندین باره‌ی پوران گلفام به پخش آثار فرهاد
مصاحبه‌ی رادیو دویچه‌وله با پوران گلفام
درباره‌ی مستند برف ساخته‌ی مهران زینت‌بخش
ایرانیان: ترانه‌های فرهاد را بشنوید

از طریق: آلوچه خانم

وبلاگ شهر عزیز! کمی تکان بخور! امضا و راهپیمایی و غر زدن و قربان خودمان رفتن و بهم فحش دادن را لحظه‌ای، چند روزی بگذار و وجود داشته باش . بگذار صدای نفس کشیدنت را خودت لااقل بشنوی. بابک بیات به پول تو نیاز ندارد. تو به جمع شدن و سبک کردن بار گناهت محتاجی. شماره حساب درست کنیم و کمک کنیم. نه به بابک بیات، به فرهاد مهراد. به ویگن، به حسین پناهی. به فریدون فروغی. به حسین منزوی ... آخ که فرهاد مهراد ... فرهاد مهراد.... به خدا هر چه نداریم صنف سینه‌زن و عزادارمان خیلی وقت است که تکمیل شده. بیایید راهی بجوییم تا هر وقت لازم بود به جای چه‌کنم چه‌کنم کمک کنیم. بگذارید وبلاگ "باشد". خجالت هم نکشیم. کمک کنیم و بگوییم: من عضو وبلاگشهر به سهم خودم زهرمار تومان وظیفه انجام دادم. بی چشم و هم‌چشمی و ادا و اصول. گاهی پول جمع‌کردن هم لازم است. اما گمانم نه برای بابک بیات. که دو مرد هم ارتفاع خودش کافی است امروز.
نگران جمع شدن پول برای بابک بیات نباشید. آدمهای خوب در راهند. نگران سرگردانی خودمان باشیم این وقتها. خانواده بیات اگر همراهی بخواهند ما آماده باشیم.

سرزمین رویایی:
می‌دونین من برای چی کلن بلاگ می‌نویسم؟ چرا می‌نویسم؟ هدفم چیه؟ به چی می‌رسم؟ برای جواب این سوال باید بگم یه چیزی توی قلب من از کودکی بوده و هنوز هم کاملن حس‌اش می‌کنم و اون، اینه که نمی‌تونم چیزی رو ببینم، یا بشنوم و یا حس کنم اما بیانش نکنم. این بیان کردن باری رو از روی دوش وجدان من و روح و احساس من بر‌می‌داره. برای اینه که سرزمین رویایی نمی‌تونه آروم و ساکت باشه. ساکت که باشی می‌گندی مثل مرداب.