چون عمر به سر رسد چه بغداد و چه بلخ
پيمانه چو پر شود چه شيرين و چه تلخ
می نوش كه بعد از من تو ماه بسی
از سلخ به غره آيد از غره به سلخ
" خیام "
چون عمر به سر رسد چه بغداد و چه بلخ
پيمانه چو پر شود چه شيرين و چه تلخ
می نوش كه بعد از من تو ماه بسی
از سلخ به غره آيد از غره به سلخ
" خیام "