قضاوت نکنیم؟ مگر می‌شود؟ محال است؟ نه محال نیست، اما باید تمرین کنیم. اینکه کجا و برای چه موضوعی در حال قضاوت هستید مهم است. آیا او یک فرد است یا یک فیلم سینمایی که نقدش می‌کنید. آیا قضاوت شما شخصی است یا برای جمع سخنرانی می‌کنید؟ آیا بدون قضاوت زندگی روزمره‌ی ما بهتر می‌شود؟ آیا دوستانتان مشکلاتشان را برای مشورت نزد کسی می‌برند که موضع نمی‌گیرد و فقط کمک می‌کند، یا کسی که همان اول قصد دارد نظر خودش را بر او تحمیل کند و شروع می‌کند به نصیحت کردن؟
چطور می‌شود قضاوت نکنیم؟ تنها یک راه دارد. راه ذهنتان را برای غلبه پیدا کردن یک ایده در آن ببندید. نگذارید یک نظر در اندیشه‌تان برای موضوعی خاص رشد کند. راهش این است که هزاران فکر را در مورد آن به اندیشه‌تان راه دهید. حال شما قادرید که قضاوت نکنید. درباره‌ی یک موضوع اتفاق افتاده شما با یک نظر خاص و آنی تسلیم نمی‌شوید و بر آن پای نمی‌فشارید. شما هزاران اندیشه دارید برای آن موضوع و ذهنتان را باز می‌گذارید تا همه‌ی این هزار دلیل مختلف در آن بتابد. حال شما قضاوت نمی‌کنید.
فرض کنید: دوستتان و همسرش را در مطب روانپزشک می‌بینید. در اتاق انتظار می‌نشینید و با خود فکر می‌کنید. آیا این دو در شرف طلاق گرفتن هستند؟ آیا با یکدیگر مشکل جنسی دارند؟ آیا دوستتان افسرده شده یا همسرش؟ آیا دوستتان و همسرش برای مشورت درباره‌ی مشکل عاشقانه‌ی برادر همسرش توسط آقای دکتر فراخوانده شده‌اند؟ و هزاران فکر دیگر ... . در این صورت است که شما قضاوت نکرده‌اید و به هیچ کدام از افکار بالا اجازه‌ی غلبه بر خودتان را نداده‌اید. اما اگر با خودتان گفتید حتمن این‌دو در شرف طلاق هستند بدانید که برای قضاوت نکردن باید بیشتر تمرین کنید.