October 27, 2007

خود

گاهی فقط خودت کافی هستی. برای اینکه نردبانت را بگذاری و از پله‌هایش تا ابر‌ها بالا بروی. تا اینکه رعشه و لرزش رخوتناک تن‌ات را در تنهایی خودت ببینی. وقتی که به اوج می‌رسی دلت می‌خواهد زیباترین لحظات بودنت را با کسی شریک باشی.

+ خودارضایی: از باورهای فرهنگی تا نگرش‌های علمی

http://www.dreamlandblog.com/2007/10/27/p/04,10,53/