آدم‌ها متفاوتند، بعضی حاضرند سنگی را ببوسند و هرچه دارند در راه ایدیولوژی خود فدا کنند، برخی در برابر ظالم‌ترین حاکم هم سر فرو نمی‌آورند و دل قوی می‌دارند. بعضی هر چه بگویند بوی کهنگی و منفی‌نگری می‌دهد، زبانشان تلخ است. بعضی تلخ‌ترین داستان‌های تاریخ را شیرین و شنیدنی تعریف می‌کنند. بعضی اگر مخاطب رازی مگو باشند در یک شب بارانی، در دلت شک نداری صندوقچه‌ی دل تودرتوشان آنقدر امن هست تا رازت را نهان کند. بعضی به هر تخته‌پاره‌ای چنگ می‌زنند تا رازت را بدانند و هزار قسم می‌خورند، تا بشنوند. اما از فردا معلوم نیست در کدام کوی و کدام برزن جار خواهند زد. چه اگر تو مرده باشی و نتوانی جواب سختی به رفیق فراموش‌کارت بدهی.

+ روشنگری به سبک ایرانی
+ عباس معروفی توجیه می‌کند !

نکته پوشیده​ست و آدم واسطه
خیمه​ها بر ساحل اعظم زنیم

چون به تخت آید سلیمان بقا
صد هزاران بوسه بر خاتم زنیم
مولانا