بعضی‌ها که از دنیا ‌می‌روند فقط خانواده‌شان و همسایه‌ها و دوستان برایشان چند روزی غمگین می‌شوند و گاهی دلتنگ. ( اگر خوش‌شانس باشند و دلتنگی خانواده برای اموال و دارایی‌شان نباشد ). بعضی که از دنیا می‌روند عده‌ی بیشتری را غمگین می‌کنند، چند ساعتی بیشتر خانواده برایشان گریه می‌کنند و حتا آنها که روزی عاشقشان بوده‌اند.

بعضی‌ها که از دنیا می‌روند یک قوم، یک نژاد، یک کشور اندوهگین می‌شوند. بعضی فقدانشان برای یک نسل، یک دنیا، یک آسمان سخت است. فرقی نمی‌کند که سیاهند یا زرد، چپ‌اند یا راست، یا جمع دارایی‌هایشان چند صفر مقابلش بی‌پروا ایستاده است. دنیا به احترامشان کلاه از سر برمی‌دارد و می‌داند شاید جایگزینی چون او را دیگر آسمان زیر چترش نبیند.