رویاهای من آنقدر واضحاند که گاهی در آنها شکی ندارم. برای رسیدن به آنها گاهی وقتها باید به جنگ دنیای واقعی تلخ بروم و برایم اهمیت نداشته باشد که شکست خواهم خورد یا نه؟ میدانم سرانجام تنهایی بر قلهی پیروزی خواهم ایستاد. رویاهایم را در آغوش خواهم گرفت یک روز. دیر یا زود فرقی نمیکند. برای رویاهایمان باید بجنگیم. این یک حقیقت تکراری است.