روزی که پاسپورتم را بگیرم، افسوسم را برای این سرزمین در ادارهی گذرنامه جا خواهم گذاشت. و در اولین فرصت این کشور بداخلاق و کهنه و فرسوده را، کشور خسته را که به تمدن گذشتگانش مینازد هنوز، کشور مردم عصبی و پرخشاگر را، ترک خواهم کرد. همین.
