June 07, 2009
ایران آبستن سونامی انتخابات

اول: من تحریمی بودم. تا هفته‌ی پیش. نه از تحریمی‌های دگم. که پایشان را در یک کفش می‌کنند و دیگر خبرها را نمی‌خوانند و طبق رویه‌ی چند سال گذشته به حساب خودشان ثابت قدم‌اند. از دوشنبه‌ی پیش تصمیم گرفتم رای بدهم. این یک درک خاص شخصی است از اطرافم. در طی سی سال اخیر هیچ انتخاباتی را به اهمیت ریاست جمهوری دهم ندیدم. مردم همه سیاسی شده‌اند. مخصوصن بعد از مناظره‌ی موسوی و احمدی‌نژاد. این بار باید بین دروغ و راستی و شیادی و صداقت و نفرت و آرامش انتخاب کنیم.

دوم: برای کسانی که در خارج از ایران‌اند تحریم ساده‌تر است. آنها با تمام وجود در معرض آثار عمل‌شان نیستند. ما باید یک مترسک دروغ‌گو را تحمل کنیم. ما باید پشت در سفارت‌ها بخوابیم برای شاید ویزایی. آنها می‌توانند اخبار ایران را هم نخوانند. مناظره‌ها را هم نبینند و بگویند به من چه؟ شوری که در مردم هست که شاید موجب یک سونامی بزرگتر از دوم خرداد شود را نادیده بگیرند. حتا می‌توانند بیشتر در میان کلامشان از کلمات انگلیسی استفاده کنند. یا حتا به جای مناظره‌ها که در ایران با جیغ و سوت و کف همراهی می‌شود بنشینند و فاکس نیوز نگاه کنند.

سوم: اینترنت پرسرعت من دو روز است مشکل دارد. گویا از مرکز مخابرات برایش خوابی دیده‌اند. نمی‌دانم چه برنامه‌ای برای هفته‌ی آخر در نظر دارند که از الان کم‌کم خودش را دارد نشان می‌دهد.

چهارم: در میان اطرافیانم همه بین کروبی و موسوی مردد هستند. حتا آنها که تحریمی بودند و تصمیم به رای دارند هنوز تصمیم قطعی نگرفته‌اند. صراحت و شخصیت و تجربه‌ی موسوی و از آن سو شجاعت و نترس بودن و زیر بار حرف زور نرفتن شعار‌های رادیکال‌تر و حتا صحبت از حجاب اجباری و نظارت استصوابی و اصلاح قانون اساسی در جبهه‌ی کروبی همه را مستئصل کرده است.

پنجم: آنچه من در جامعه می‌بینم بیشتر نزاع‌ها بین موسوی و احمدی‌نژاد است. شاید این دو به دور دوم راه پیدا کنند. و در دور دوم با توجه به ریخته شدن آرای کروبی برای موسوی شانس او بیشتر است.

ششم: کاش کروبی و موسوی ائتلاف می‌کردند.

هفتم: جواب‌های دندان‌کشن کروبی خوب احمدی‌نژاد را کیش و مات کرد. او آماده‌تر و قوی‌تر از موسوی روی رینگ آمد، اما صحبت‌هایش همراه با هیاهو و فریاد بود. کاش آرامش موسوی را در گفتار داشت. احمدی‌نژاد در هر دو شب مات شد. اما چون خودش را به خواب زده‌ است به این زودی بیدار نخواهد شد.

هشتم: تهمت‌هایی که تمام تایید صلاحیت شده‌ها به هم حواله می‌کنند گاهی ما را یاد برنامه‌های کانال‌های مخالف ماهواره‌ای می‌اندازد. حال که تایید صلاحیت‌ شده‌ها اینطور برای در اختیار گرفتن دولت پرونده‌های هم را برملا می‌کنند، اگر از اپوزسیون کسی کاندیدا بود چه بلوایی می‌شد؟ اینها خودشان با خودشان پدرکشتگی دارند انگار. عنان از کف داده‌‌اند و هم را دوست دارند اما برای هم متاسف‌اند. هر کدام دو جین پرونده‌ی خلاف‌‌کاری‌های طرف مقابل را زیر بغل دارند. اگر اکبر اعلمی و قاسم شعله‌سعدی هم بودند که شاید کار به فحاشی کشیده می‌شد. وقتی در دایره‌ی خودی‌ها دعواست و عکس همسر رقیب را برای مچ‌گیری رو می‌کنند وای به حال ورود غیر‌خودی‌ها به این دایره‌ی تنگ.

نهم: در کارناوال‌های شبانه‌ی مردم که از 9 شب گاهی تا 4 صبح برپاست، طرفداران احمدی‌نژاد با موتورها و وانت‌هایشان با پرچم ایران متمایز‌اند. گاهی شاید از صاحب منصبان شمال شهر هم که چیزی از دولت به او رسیده باشد بیینی که پوستر احمدی‌نژاد چسبانده باشد. بقیه‌ی مردم عادی بین موسوی و کروبی با غلبه‌ی موسوی شاخص‌تراند. امیدوارم رای‌های مردم ساده‌ی جنوب شهر و مناطق محروم و روستاها که چشم به گونی سیب‌زمینی از دولت دارند و دنبال یک شخصیت هوچی و دروغ‌گو و جنجالی هستند به رای اکثریت غالب نشود. همچنین آن چند میلیونی که قرار است تقلب شود، مثل دوره‌ی قبل با کمک بازو‌های پنهان احمدی‌نژاد که این روزها با اتکا به آنها همه را دارد متهم می‌کند.

دهم: به آنها که نمی‌خواهند رای بدهند باید بگویم تمام دلایلتان را می‌دانم. خودم تا هفته‌ی پیش آنها را برای دوستانم از بالا تا پایین نقل می‌کردم. اما باید عادت کنیم کمی دینامیک باشیم. قابلیت تغیر فکر و تصمیم داشته باشیم. دگم و لجوج روی حرفی که شاید در دل از آن پشیمان هم باشیم نایستیم. این ویژگی بارز محافظه‌کاران است. آنها همه چیز را همانطوری می‌خواهند که قبلن بوده است. ببینید اطراف را. بخوانید این همه خبر و سایت و تحلیل و مناظره و باز کنید چشمانتان را که نتیجه‌ی تحریم در شرایط کنونی به نفع فقط احمدی‌نژاد است. یعنی شما با تحریم‌تان غیرمستقیم به احمدی‌نژاد رای می‌دهید. پس گرچه شاید هیچ کدام از این دو کاندیدای اصلاح‌طلب آن چیزی نباشد که من و شما می‌خواهیم اما بدانیم حداقل قدمی به جلو خواهیم رفت. از عقب‌گرد احمدی‌نژاد و رسوای عالم شدن در دانشگاه کلمبیا و دوربان سوییس و .... بهتر است. آن وقت به مردم دنیا نمی‌توانید بگویید این ریس جمهور ما نیست چون من تحریم کرده بودم. دوباره همان افتضاحات سیاسی به نام انتخاب ایرانی ثبت می‌شود. تحریم در شرایط فعلی کارساز نیست.


http://www.dreamlandblog.com/2009/06/07/p/03,51,51/