نه! حتا اگر تعدادمان کم باشد، اگر فقط خودمان حرفهای خودمان را بخوانیم باز هم باید بنویسیم. باید ترجمه کنیم تا دنیا بخواند. نباید بیتفاوت باشیم به خون برادرها و خواهرهایی که دیگر نیستند تا شبها زیر آسمان دم کردهی تهران و شهرهای دیگر خواب آرزوهایشان را ببینند. من تعجب میکنم چطور بعضی این روزها میتوانند روزمره بنویسند؟ چطور از آخرین تکنولوژی بنویسند یا از عشق و رابطه و کتاب؟ من ناتوانم که این روزها عاشقانه بنویسم. من نمیتوانم بغضهایم را تنهایی فرودهم. گرچه میدانم حق ندارم دربارهی دیگران و نحوهی نوشتنشان نظر بدهم، بلاگشان خانهی شخصیشان است. دلشان میخواهد. اما من یک ناتوانی جدی دارم و آن هم این است که اگر غزه باشد، اگر سقوط هواپیما باشد، اگر زلزلهی پاکستان باشد یا سونامی، اگر هر خبر کوتاه مربوط به غصهدار شدن انسانی در جایی دور که نمیدانم حتا کجاست، دستم و دلم به نوشتن چیزی جز آن درد، آن ناله و آن بغض نمیرود. بعضیها با عقلشان مینویسند و من با دلم مینویسم، شاید این است تفاوت ما.
پ.ن. کاش اگر میخواهند از عشق و سکس و رابطه و تکنولوژی در این روزهای حساس تاریخ ایران بنویسند حداقل با قلم رنگ سبز بنویسند که ما بدانیم اخبار را میدانند و با این جنبش سبز همراهند.
+ کیوسک: یه دشت سبز. اجرای 25 جولای اتحاد برای ایرانیان
+ مصاحبهی پدر حمیدرضا جلاییپور با بیبیسی
+ نازنین افشارجم. اجرای 25 جولای اتحاد برای ایرانیان
+ گزارش سیانان از روز اتحاد برای ایرانیان
+ حرکت تومار سبز روز اتحاد برای ایرانیان. پاریس
+ قطعهی ژیلای جواد معروفی و کودتای انتخاباتی
+ تجمع ایرانیان درملبورن. روز اتحاد برای ایرانیان
+ اتحاد برای ایرانیان با تومار سبز. پاریس
+ تندترین صحبتهایی که از موسوی انتظارش را داشتم
+ کروبی: ندا به حرکتهای مردم پیوست
+ گزارش تصویری از تومار سبز برج ایفل. اول، دوم، سوم
+ سخنرانی شیرین عبادی. آمستردام. روز اتحاد برای ایرانیان
+ فجايع و کشتار انسانی در اردوگاه کهريزک، گزارش تکان دهنده رضا ياوری
+ وقايع کهريزک، جنايت عليه بشريت، گزارش ويژه موج سبز آزادی
+ مصاحبه با یک روزنامه نگار درباره بازداشتگاه کهریزک
+ شمسالواعظین: احمدینژاد فاقد ثبات روانی، عقلانی و شخصیتی است