اگر ساکن تورنتو هستید و کنسرت حمید متبسم و گروه دستان را از دست داده‌اید جای افسوس دارد. اکنون اما حسرت فایده‌ای ندارد. می‌توانید فنجانی چای پر کنید. در صندلی فرو روید. چشمانتان را ببندید و به غایت و آسودگی سعی کنید از همین امروزتان و فردایی که در راه هست لذت ببرید. از پیچیدگی‌های مرموز این جهان ناهموار لذت ببرید، فردا را که می‌داند چه سرنوشتی در انتظارمان است. گوشه‌ای از اجرای هفته‌ی پیش تورنتو را گوش کنید و سعی کنید خود را در سالن مجسم کنید. در دقیقه‌ی 1:35 به بعد اگر می‌شنوید که پژمان حدادی با ضرب می‌نوازد: نترسید نترسید ما همه با هم هستیم و مرگ بر این دولت مردم فریب درست شنیده‌اید. به گوش‌هایتان اعتماد کنید و آرزو کنید شاید روزی آزاد شدیم از این قفس و توانستیم با ضرب، در خیابان‌ها اشک‌های شوق‌مان را برای دنیا با موبايل‌هايمان فيلم بگيريم باز.

فکر می‌کنید تا قبل از 22 بهمن چند بار کلمات زیر را از رسانه‌های بی‌ارزش و زرد حکومتی خواهیم شنید؟ توطئه، امریکا، انجمن پادشاهی، دستگیر شدند، محاربه، کشته شد، اخلالگران، سران فتنه، حفظ نظام، اعدام باید گردد، سبز، انگلیس، پارازیت، توقیف شد، وثیقه، تبعید شد، 900 میلیون تومانی، بهایی، اعترافات، اغتشاشگران، مقدسات، فیلتر شد ...