برای خودم ناراحت نشدم. برای هولدن کالفیلد فقط دلم گرفت. که در قصه ماند و یتیم شد. بودن شما سایه بود. و نام شما روی هر کتابی کافی. شما ابهت بی‌اغراق داستان بودی برای من. کاش می‌دانستی چطور با خواندن جملات ناطور دشت مست می‌شدم از این کلمه‌هایی که اینچنین منظم و به جا در جمله‌های شما نشسته‌اند آرام. حتمن می‌دانی این رسم این روزهاست، که آنها که چیزی می‌فهمند و چشمانشان در تاریکی برق می‌زند ساکت‌اند یا از دنیا رفته‌اند. صفحه‌های روزنامه‌ها و مدیا پرشده از خزعبلات کسانی که نمی‌دانند هولدن کالفید که بود؟ و چرا در امتداد داستانش جاودانه شد. درد اینجاست.
+ JD Salinger, author of Catcher in the Rye, dies at 91
+ آقای سلینجر: روحتان شاد