اگر لازم باشد شبی تنها پنج ساعت بخوابیم یا حتا نخوابیم، یا اگر لازم باشد دورهای از زندگی را آنطور که میپسندیم طی نکنیم و به اجبار زمانه تن دهیم اصلن مهم نیست چون عادت میکنیم. هفتهی آخر تبلیغات و زنجیر سبز چه کسی باور میکرد این بلا را دیو سیاه بر سر ما بیاورد؟ چه کسی میتوانست فکر کند دوباره تکرار همهی آن پلشتیها و زشتخویی و ادبیات سخیف چندشآور را؟ هیچکس را توان حتا تصورش نبود. حالا چهارده ماه میگذرد و عادت کردیم که باید تحمل کرد و چارهای اساسی اندیشید. در دلتان اگر برگ تازهرستهی سبزی دارید، دل به پاییز نسپرید. گرچه باید تحمل کرد اما تنها دلخوشی من این روزها این است که سرنوشت همهشان شبیه هم است. دیکتاتورها را میگویم.