از دیشب که دیکتاتور تونس سقوط کرد هزار بار جمله‌ی تونس تونس ما نتونستیم را در ورژن‌های مختلف خوانده‌ام. فکر می‌کنم خلاقیت و کپی‌کاری و منفی‌نگری بعضی از ما انتها ندارد. هیچ فکر نمی‌کنیم که دیکتاتور تونس با دیکتاتور ما فرق دارد. یعنی درجه‌ی خون‌آشامی‌شان متفاوت است. این‌ها از چند روز قبل از انتخابات خودشان را آماده کرده بودند. بسیج را گروگان گرفته بودند. عصر ۲۲ خرداد عملیات اقتدار را یادتان هست؟ هنوز مردم در حال رأی دادن بودند نوپو‌ها در خیابان‌ها ویراژ می‌دادند. به ستادها حمله کردند. تلفن‌ها قطع بود. این‌ها خون‌ریز بودند. بی‌محابا شلیک کردند به صورت و قلب مردم شهرشان.
آنها کهریزک نداشتند. دانشجوها را به زیرزمین وزارت کشورشان نبردند. به خوابگاه دانشجوها حمله نکردند و تونل باتوم برایشان درست نکردند. آنها خون‌ریز و جنایتکار نبودند. اوضاع را دیدند و فهمیدند مهارشدنی نیست سوار هواپیما شدند و رفتند. دیکتاتورها هم با هم فرق دارند. یکی بعد از بیست و سه سال فرار می‌کند یکی سی و هفت سال یکی بیشتر یکی کمتر. اما آنچه واضح است همه رفتنی‌اند. همه می‌افتند مثل برگ‌های پاییز. مگر می‌شود صدای سبز بهار را در اوین زنجیر کرد؟
+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید:
http://www.dreamlandblog.com/atom.xml