گاهی وقت‌ها در میان اخبار چشمانمان جمله‌هایی را می‌بیند که چون به خبر بد عادت کرده است آن‌ها را دقیق وارسی نمی‌کند. بیایید به هم قول بدهیم خبر زیر را که حتمن از چشم خیلی‌های ما دور مانده، در خاطر بسپاریم و بیست یا سی سال دیگر برای نوه‌هایمان یا شاید سر میز شام برای همه‌ی دوستان جوان‌ترمان تعریف کنیم که ما در دوران حکومتی زندگی کردیم که مادر زندانیان سیاسی به دادستان کل کشور نامه می‌نوشتند و عاجزانه از ایشان می‌خواستند در شب‌های سرد زمستان ۸۹ از دختر روزنامه‌نگار بی‌گناهشان پتو و لباسی گرم را دریغ نکند.

+ مادر نازنین خسروانی به دادستان تهران: در این سلول سرد و نمور، لااقل به او لباس گرم بدهید

+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید:
http://www.dreamlandblog.com/atom.xml