من هنوز دلم مانده پیش دختر میز روبه‌رو که هفته‌ی پیش در کافه دیدمش. قهوه‌اش بخار می‌کرد. به دیوار تکیه داده بود و داشت ناخن‌هایش را لاک می‌زد. بوی قهوه و لاکش را به ریه می‌کشیدم. تنها اگر در کافه‌ای بنشینید و زندگی مردم را نگاه کنید می‌توانید مثل من بوی قهوه و لاک را یک هفته بعد حتا تجسم کنید.
+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید:
http://www.dreamlandblog.com/atom.xml