در و دیوار زندگی‌مان پر شده از عکس آدم‌هایی که کشته شده‌اند، اعدامشان کردند، یا شاید در زندان شکنجه می‌شوند. آن‌ها که بی‌صدا در قبرهای ناآشنا برای همیشه خاموش شده‌اند، آن‌ها که تبعید شده‌اند، آن‌ها که قبل از طلوع سپیده‌دم روزی از روزهای معمولی پاهایشان روی چهارپایه لرزید. زندگی ما پر از عکس این آدم‌هاست. و ما واقعیت تلخ زندگی‌مان را در تلخی سرنوشت آن‌ها مکرر می‌کنیم. داستان زندگی‌شان را، تلخی سرنوشت‌شان را شیر می‌کنیم. لایک می‌زنیم به نامه‌های شجاعانه‌شان. از اتاق‌های کوچکمان آن‌ها را که در خط مقدم جنگ با استبداد با مرگ دست و پنجه نرم می‌کنند تشویق می‌کنیم. کاری دیگر از دستمان برنمی‌آید. ما اینجا، آن‌ها در آن دخمه‌های مخوف دیکتاتور با فریاد‌هایی که در کاسه‌ی توالت چند ثانیه ساکت می‌شود. زندگی ما اینگونه گذشت.

+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید:
http://www.dreamlandblog.com/atom.xml