من فکر می‌کنم احمد جنتی و شهرام شب‌پره دو روی یک سکه‌اند. همانقدر که شهرام در بیست سالگی مانده و زمان برایش ایستاده همانقدر هم احمد در نود سالگی گیر کرده و گذر زمان برایش بی‌معنی شده. خیلی از وقایع زندگی در بی‌نهایت اتفاق می‌افتند و این نهایت را باید باور کرد، چراکه واقعی و قابل لمس است.

+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید:
http://www.dreamlandblog.com/atom.xml