وقتی قهرمان‌ها خسته باشند دیگر حرفی برای گفتن باقی نمی‌ماند. باید سکوت کرد و به آینده خوش‌بین بود. آنها تمام فریاد‌ها و هوارهای ما را در همه‌ی این سال‌ها در قلب‌شان حمل می‌کنند. و یک روز دوباره برایشان هورا می‌کشیم، حسرت می‌خوریم و از شوق بغض می‌کنیم. ستاره‌ها در آسمان می‌مانند، حتا وقتی هوا ابری باشد.

+ متشکریم پپ!
+ FC Barcelona - Gràcies Pep!
+ THANK YOU PEP!!! The Dream Team Of Guardiola's Era
+ Barcelona - Josep Guardiola Team
+ Gracias - Pep Guardiola - Barcelona
+ Thanks Pep
+ F.C. Barcelona - The Best Team-The Best Style
+ FC Barcelona - Titans 2012

+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید.

مشکل دنیا این است که شاید کسی مثل تو را دیگر نداشته باشد. اصلن همه چیز از آن روزی شروع می‌شود که فکر می‌کنی این با بقیه فرق دارد. چرا همیشه حقیقت‌‌ها تلخ‌اند؟ بعدازظهر‌های زیادی را پشت سر گذاشته‌ام در حالیکه ناامیدانه به آسمان زل زده بودم و منتظر شنیدن یک حقیقت شیرین ماندم، که هرگز نیامد. شاید فکر کنید کلمه‌‌ی هرگز یک کلمه‌ی عادی ست اما در‌واقع تلخ‌ترین و عمیق‌ترین تراژدی حقیقت همین هرگز است. همین هرگز لعنتی. بعد همش آرزو می‌کنی که این روزها سریع‌تر بگذرد و تو را یک دفعه کسی از خواب بیدار کند. و تو در حالیکه هنوز گیج خوابت هستی ببینی همه چیز همانطوری بوده که آرزویش را داشتی و همه‌ی آن هرگزها و حقیقت‌های تلخ یک کابوس سیاه بوده که حالا دیگه نیست.

خیره به ابرهای خاکستری تکه‌تکه و تنها، چند لیوان چای می‌خورم اما حتا چای هم نمی‌تونه دردت را کم کند. احتیاج به مسکن‌های قوی‌تر هست. زور چای فقط به خستگی‌های روزمره می‌رسد و خیلی چیزها در زندگی هستند که قوی‌تر و کوبنده‌تر از این خستگی‌‌ها هستند مثل همان کلمه‌ی هرگز لعنتی. این‌جور وقت‌ها باید در اتاقت را ببندی و چراغ‌ها را خاموش کنی و در تاریکی بشینی فکر کنی. آنقدر فکر کنی که همه‌ی فکرهای دنیا تمام شود. بعد تصمیم بگیری جلوی اشک‌هایت را بگیری و احساس قوی‌بودن بهت دست بدهد. مشت‌های را گره کنی و لب‌هایت را بهم فشار بدهی و با خودت سام وان لایک یو را بخوانی. آنقدر بخوانی که خوابت بگیرد. بخوابی و دیگر بلند نشوی.

+ برای بانو میم

+ با گرامافون سرزمین رویایی گوش کنید: Adele. Someone Like You
+ ببینید: Adele. Someone Like You

+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید.

جهنم جایی است که مردمانش در گرمای تابستان برای تفریح روی هم نمی‌توانند آب بپاشند و دیپلمات‌های سیاسی‌اش در غربت، زیر آب دختر بچه‌ها را دستمالی می‌کنند و آن را ناشی از تفاوت فرهنگی می‌دانند.

+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید.

انتخابات فرانسه تمام شد. تا هفته پیش رسانه‌های میلی تبلیغ می‌کردند که به دلیل فشار اقتصادی و رکود موجود در اروپا فرانسوی‌ها تمایلی به رفتن پای صندوق رای ندارند و حالا نتیجه‌ی مشارکت هشتاد درصدی مشت محکمی بر دهان دیکتاتورها کوبیده است. برای من چند سوال ایجاد شده:

اول: پیام‌های کوتاه تلفنی در فرانسه در ۲۴ ساعت گذشته قطع نشده بود؟
دوم: پلیس رزمایش اقتدار را در سطح شهر پاریس بعد از ظهر روز انتخابات اجرا نکرد؟
سوم: به ستاد‌های مرکزی رقبای سارکوزی مثل آقای اولاند در پاریس حمله نشد؟
چهارم: با توجه به چاپ ده میلیون تعرفه اضافه در شهرهای بزرگ آیا تعرفه کم نیامد و مردم پشت در منتظر نایستادند؟
پنجم: برگه‌های رای تانخورده با یک دست خط در صندوق‌ها نبود؟
ششم: ناظرین کاندیداهای رقیب سارکوزی را از حوزه‌های رای‌گیری اخراج نکردند؟
هفتم: در عرض سه ساعت پانزده میلیون رای را یک دفعه نشمردند؟
هشتم: هنوز انتخابات تمام نشده خبرگزاری‌های وابسته به دولت سارکوزی درصد دقیق مشارکت را اعلام نکردند؟
نهم: برخلاف نتایج نظرسنجی‌های علمی که راهیابی سارکوزی و اولاند را به دور دوم نشان می‌داد ناگهان آرای ۶۳ درصد سارکوزی اعلام نشد؟
دهم: دستور دستگیری خبرنگاران و روزنامه‌نگاران با تاریخ بازداشت چند روز قبل از انتخابات صادر نشده بود؟
یازدهم: خبرنگاران بین‌المللی را با اتوبوس مخصوص به حوزه‌های رای‌گیری شلوغ نمی‌بردند و از فردای انتخابات آن‌ها را از گزارش آنچه در پاریس می‌گذرد منع نکردند؟
دوازدهم: هرگونه تجمع مردم فرانسه در حمایت از کاندیدای خاص غیرقانونی نبود و با تجمع‌کنندگان برخورد نشد؟

+ مشروح سخنرانی میرحسین موسوی بعد از پایان انتخابات
+ میرحسین موسوی: آمده ام که مدافع آزادی و آزادی بیان باشم

+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید.

باران که می‌بارد
بذرهای پنهان دلم جوانه می‌زنند
شالیزار زیر سیلاب غرق شد
چشمان من هم ...
تو هنوز نیامدی

+ برای بانو میم

+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید.

درخت اقاقیا گل داد. امروز چهار تا گل اقاقیای سفید روی سرش آویزان بود. امیدوارم تاب این باران‌های بهاری را داشته باشند و پرپر نشوند. فروردین ماهی بود که با خنده‌ی بانو میم شروع شد و با نم‌نم باران و بوی اقاقیا تمام می‌شود.

+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید.

سال‌ها قبل، پیش از آنکه عروس شود وقتی دوستانش را دعوت می‌کرد، من تازه می‌فهمیدم شیطنت دخترها چه شکلی است. وقتی با دوستانش خانه را روی سرشان می‌گذاشتند می‌دیدم دخترها هم اگر بخواهند از خنده ریسه بروند چه خوب بلدند. بهتر از ما پسرهای دبیرستانی دماغ گنده که کلاس‌های دبیرستانمان بیشتر به صحنه جنگ شباهت داشت. امروز که این فیلم ساده و واقعی از چند دختر کاملن معمولی شهرم را دیدم فهمیدم هنوز آن شوخی‌ها و خنده‌ها بیدار است. زیر خرواری از نکبت و سیاهی، اما بیدار است.

چقدر خوشحال شدم. عصر جمعه‌ام را رنگ کردند و خیلی ساده و بی‌آلایش همانی بودند که باید باشند. بی‌آنکه آرایش غلیظ این روزها صورت زیبایشان یا نگاه مهربانشان را محو کند. ما همینیم. همین آدمهایی که می‌توانند جلوی دوربین برقصند و شکلک و ادا اطوار در بیاورند و همان چیزی باشند که واقعن دلشان می‌خواهد. ایرانی‌ها تافته‌های جدا بافته از بقیه‌ی دنیا نیستند، هنر هم فقط نزد آن‌ها نیست. ما آدم‌هایی هستیم با کوهی مشکل فرهنگی و اخلاقی و اجتماعی و از یک سو اگر کاری هم به کارمان نداشته باشند می‌توانیم کارهایی کنیم که ای بدک نباشد. سر سوزن ذوقی هم داریم. همین بس است.

+ ببینید: زندگی اینجا آواز می‌خواند

+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید.

اگر در کتابفروشی‌ها پیدا نشد یا شاید وقت نداشتید پیدایش کنید در کتابخانه سرزمین رویایی گذاشتم، از ردیف وسط قفسه دوم بردارید و بخوانید.

+ ردیف وسط قفسه دوم: وجدان بیدار
+ دعوت میرحسین برای مطالعه یک کتاب؛ وجدان بیدار

+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید.

چهارصدمین روز حصر !

+ جزئیات تازه از دیدار نوروزی میرحسین و رهنورد با فرزندان
+ دعوت میرحسین برای مطالعه یک کتاب؛ وجدان بیدار

+ گوش کنید: نخواهد ماند. داریوش

رسید مژده که ایام غم نخواهد ماند
چنان نماند و چنین نیز هم نخواهد ماند
حافظ

+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید.

آن‌ها که تجربه هوا کردن بادبادک در ساحل خزر را دارند می‌دانند چه می‌گویم. قرقره را در دستت می‌گیری و وقتی باد خوبی پشت بادبادکت را صاف کرد رهایش می‌کنی. بقیه کار را می‌سپاری دست باد. شاید لازم باشد اولش کمی بدوی و کم‌کم نخ قرقره را شل کنی. تا بیشتر اوج بگیرد. اما بالاتر که رفت و به جاهایی رسید که خوب باد می‌آمد دیگر لازم نیست نگران باشی. بیشتر کار انجام شده است. تو نقشت را بازی کرده‌ای، بقیه‌اش را باید لذت ببری. اینجاست که باید بادبادکت را هدایت کنی. باید بدانی کی نخش را شل کنی و کی بکشی. اگر اشتباه کنی سقوط می‌کند روی سرت. خیلی ساده و بی‌صدا پایین می‌افتد.

گرچه خیلی وقت‌ها نیاز هست برای اینکه باد بیشتر را پشتش گیر بیاندازی نخش را بکشی، خیلی وقت‌ها که فرصت را مناسب دیدی باید نخ قرقره را رها کنی. قرقره در مشت‌ات تند تند می‌چرخد و بادبادک کوچکتر و دورتر می‌شود. همه این‌ها را گفتم که برسم به اینجا. که بعضی وقت‌ها باید قرقره را رها کنی. بگذاری برود. دور شود و باکت نباشد. بخندی حتا. اینکه نخ رابطه را هر روز صبح تا شب بکشی به سمت خودت به امید اینکه نزدیکش کنی و این چیزی نیست که انتظارش را داری. باید رهایش کنی. بگذاری برود و در دل آسمان بچرخد. ترس به دلت راه ندهی. گاهی وقت‌ها برای رسیدن باید نرفت، ایستاد و تماشا کرد. فکر کرد. کدام حرف و کدام رفتار اشتباه بوده که اینطور شد؟ مشکل ما آدم‌ها این است که همیشه فکر می‌کنیم عقل کل هستیم. گاهی باید ساکت شد و اجازه داد طرف مقابل حرف بزند. هرچه گفت را گوش کنی و بدانی لذت توجه کردن به حرف‌هایش نصیب تو شده و او خوشحال خواهد شد که تو را دارد که می‌نشینی مقابلش و سراپا گوش می‌شوی.

چرا فکر می‌کنیم آدم‌ها مال ما هستند؟ و همان حسی را که ما در این لحظه به آن‌ها داریم آن‌ها هم باید داشته باشند. خیلی وقت‌ها اینطور نیست و در روی پاشنه ما نمی‌چرخد. برا ی با هم بودن به یک حس مشترک احتیاج هست. یک درک دوطرفه. و تا زمان رسیدن به این نقطه نباید اصرار خنده‌داری روی کشیدن نخ قرقره داشت صرف این تلقی اشتباه که همیشه کشیدن نخ باعث نزدیکی ما و پرواز بلندتر می‌شود. باید بادبادکت سقوط کند روی زمین و چند جایش بشکند تا بفهمی خیلی سفت گرفتی. خودت را منقبظ کردی و مرغت یک پا داشت. چشم‌هایت را بستی و ندیدی که باد خوبی می‌آید وقتش هست نخ را رها کنی. اگر با این رها کردن تو بادبادکت گم شد و رفت که باید می‌رفته، اما اگر دیدی در آسمانت همچنان اوج می‌گیرد و تو می‌توانی به این پرواز بلند بالا افتخار کنی، برای همیشه بادبادک آسمانت می‌ماند.

+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید.

خیلی وقت‌ها ننگم می‌کند که ایرانی‌ام. مثل امروز. روزهای ننگین خیلی ساده و راحت وارد زندگی آدم می‌شوند طوری که فکرش را هم نمی‌توانی بکنی. حتا ننگم می‌کند خبرش را اینجا بنویسم. فکر می‌کنم افکار کثیف را نباید منتشر کرد. اما همین ایرانی‌هایی که ملت‌های دیگر را تا فرصت گیرشان بیاید تحقیر می‌کنند، از برخورد نژاد‌پرستانه کانادایی‌ها و انگلیسی‌ها و آلمانی‌ها و بقیه‌ی جهان اولی‌ها همیشه شاکی‌اند. اینجور وقت‌ها این‌ها ادعای حقوق بشرشان می‌شود و بنی‌آدم اعضای یکدیگر‌اند را زمزمه می‌کنند سری تکان می‌دهند و برای شهروندان جهان اولی که این‌ ایرانی‌ها از امکانات رفاهی و آموزشی‌شان استفاده می‌کنند و فرصت‌های شغلی‌شان را با رزومه‌های دروغین پر کرده‌اند تأسف می‌خورند. کلن ما یک گروه آدم داریم که کارشان هنر نزد ایرانیان است و بس است. همین. فکر می‌کنند ایرانی‌ها خیلی تحفه‌اند. راستش را بخواهید از این آدمهایی که صحبت از فرهنگ دو هزار و پانصد ساله و رأی به نوروز برای ثبت در سازمان ملل و خلیج فارس و غیره می‌کنند حالم بهم می‌خورد.

امیدوارم سال جدید روزهای ننگین کمتری داشته باشد. امیدوارم انسان‌های آدم‌تری تصمیم بگیرند. امیدوارم عقل و خرد و فرهیختگی جای غرور و تعصب و خرافه را در این سرزمین گربه شکل بدبخت بگیرد. نود و هشت هزار کیلومتر مربع جهان سوم، دروغ، چشم و هم‌چشمی، ایرانی بازی، دو رویی، استبداد، هنر نزد ما هست و بس، فقر فرهنگی، دیگران را کوبیدن تا خود را بالا کشیدن، اعتیاد و …. جایش را به خونسری، تدبیر و فرهنگ آشتی و گذشت بدهد. به امید روزهای سبز در راه.

+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید.

ظهر سیزده فروردین است. کتاب می‌خوانم. پنجره‌ی باز به نسیم‌ بهاری خوش‌آمد می‌گوید. پرده کمی تکان می‌خورد گاهی. هیچ صدایی از همسایه‌ها نمی‌آید. همه بیرون شهراند. احساس سربازی را دارم که در شهر متروکه‌ای تنها از یادگارهای قدیمی محافظت می‌کند. هیچ‌کس در کوچه نیست. همه جا ساکت و خلوت. گاهی باید در نیمه‌ی مخالف جریان زندگی ایستاد. زمانی که همه نظر به کاری مشخص دارند تو بر سر دیدگاهت بایستی و نترسی از اینکه تنهایی و آن‌ها که در جبهه مخالف هستند بیشتر‌اند از توی مانده در اقلیت.

+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید.