اگر یک روز برای خودتان کاره‌ای شدید و انتصابات برگزار کردید. بعدش نظرتان به یک روان‌پریش نزدیک شد و بعد هم‌وطن‌های خودتان را کشتید تا او را به روی صندلی ریاست جمهور با لعاب انتخابات بنشانید، اگر بعدش مجبور شدید ریس جمهور منتخب مردم را در خانه‌اش زندانی کنید و روزنامه‌نگاران را شکنجه کردید به یاد داستان اره باشید. همان اره‌ای که در جایی گیر خواهد کرد و بعدترش دیگر نه راه رفت خواهید داشت و نه برگشت. چیزی که برایتان می‌ماند کمی ننگ است که در طول تاریخ نامتان را همراهی می‌کند.
این را گفتم که بدانید هیچ وقت تخم‌هایتان را در سبد یک اسکیزوفرن نباید بگذارید. که اگر گذاشتید ارهی تیز تاریخ مبارکتان باشد.
+ نامه ابوالفضل قدیانی از زندان قزل‌حصار به مناسبت سالگرد پیروزی انقلاب
+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید.
+ سرزمین رویایی در فیس‌بوک