هفته‌ی پیش آرگو را دیدم. بیشتر مناسب یک پاکت پاپ کورن بود و کمی وقت زیادی برای تلف کردن. دوز هالیوودی بالا و یک برداشت سطحی. شاید متوسط‌ترین فیلمی باشد که در این چند سال اخیر بهترین فیلم اسکار شده است. اما بهتر از آرگو ۳۷ روز شاپور بختیار بود که بسیار آموزنده‌تر و خوش‌ساخت‌تر از آرگو بود. دیدن دومی را بهتان پیشنهاد می‌کنم. آن‌وقت آهی عمیق از نهادتان بلند می‌شود که عجب ۳۷ روزی. و عجب فرصتی را یک ملت و روشنفکران هیپنوتیزم‌شده‌اش از دست دادند تا به سمت شعار‌های پوپولیستی و خانه و آب و برق مجانی بخزند.
+ ببینید: ۳۷ روز شاپور بختیار
+ ببینید: از طهران تا قاهره
+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید.
+ سرزمین رویایی در فیس‌بوک