June 20, 2013
این جوانه‌های نورسته‌ی امید
اول: اگر گفتم دور ایران رو خط بکش اشتباه کردم. این اشتباه کردم را با فونت ۷۲ بخوانید. خیلی از ما عادت نداریم راحت بایستیم و بگوییم اشتباه کردیم. زمین را به زمان می‌دوزیم و این جمله راحت را به زبان نمی‌آوریم. خیلی از صاحب نظران هم فکرش را نمی‌کردند در هفته‌ی اول کار تمام شود. من در خوش‌بینانه‌ترین حالت به رفتن قالیباف و جلیلی به مرحله دوم فکر می‌کردم. اصلن فکر نمی‌کردم رای بشمارند. اگر در پست‌های ماه گذشته ذره‌ای ناامیدی وجود داشته ناشی از خاطرات تلخ گذشته است، بنده قصد نداشتم اینقدر منفی‌نگر باشم. بنابراین معذرت‌خواهی می‌کنم که نشد این جنبش نو رسته‌ی سبز را پیش‌بینی کنیم.

دوم: امروز روز ندا بود. روزی که همیشه جاودانه خواهد ماند و هر کس در برابرش بایستد خودش نابود خواهد شد. همانطور که ۲۵ خرداد، چندین سال دیگر در تقویم‌های یک ایران آزاد روز مردم نام خواهد گرفت. کلیپ ندا را همان سال ۸۸ با کمک آقای شین و هم‌فکری خواننده‌اش شهرزاد سپانلو برای بزرگذاشت ندا ساختیم. باورم نمی‌شود چهار سال از آن روزهای سیاه گذشته است.

سوم: هفته‌ی آخر خرداد ۹۲ را جایی بنویسید که یادتان نرود. شاید چیزی شبیه به معجزه بود برای کشور ما. از آن روزهایی که چند سال دیگر یادش خواهیم کرد. راستی هفته‌ی آخر خرداد ۹۲ یادت هست؟ چی فکر می‌کردیم چی شد؟ امیدوارم که امید همچنان بذر هویت ما باشد و در دل‌هایمان برایش سرپناهی داشته باشیم.

+ ببینید: Neda, the Goddess of "The Green Movement" of Iran
+ با گرامافون سرزمین رویایی گوش کنید: یه روز خوب می‌یاد، هیچکس

+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید.
+ سرزمین رویایی در فیس‌بوک


http://www.dreamlandblog.com/2013/06/20/p/06,47,08/