آهای … آی میدان !
این همه وقت کجا بودی؟
دیوار را فروریختی و روشنایی آوردی
و ملتی از هم گسسته را در خود جمع کردی
از نو زاده شده‌ایم
و رویای سرکش هم زاده شده
برخاستیم به اعتراض با نیت‌های پاک
گرچه گاه گژی‌هایی هم بود
میهن و فرزندانمان را حفظ می‌کنیم و …
جوانان بر خاک افتاده‌مان را از یاد نمی‌بریم

آهای … آی میدان !
این همه وقت کجا بودی؟
با تو حس کردیم و با تو آغاز شدیم
دیگر فاصله‌ای نیست، منعی نیست
با این دست‌ها زندگی‌مان را دگرگون می‌کنیم
تو راه را نشان دادی
از اینجا به بعد بر عهده‌ی ماست
گاهی می‌ترسم که رنگ ببازی
که ترکت کنیم و رویایمان بمیرد
بار دیگر تاریخمان را گم کنیم
و تو هم بشوی قصه‌ای از قصه‌هایمان

آهای … آی میدان !
این همه وقت کجا بودی؟
میدانی از مردم، از هر گروه
برخی بی‌تفاوت، برخی دلاور
برخی عاشق، برخی پرجنب و جوش
برخی شلوغ، برخی ساکت
دور هم جمع می‌شویم و چای می‌نوشیم
حالا که طعم آزادی را چشیده‌ایم
دنیا را شنیدن صدایمان واداشتی
و همسا‌یه‌ها را متحد کردی

آهای … آی میدان !
این همه وقت کجا بودی؟
رویای ما قدرت ماست
و همبستگی ما سلاح ما
میدانی که حق را می‌گوید
و همواره به ظالم نه می‌گوید
میدانی مثل موج
بعضی تن به آن می‌زنند
بعضی کشیده می‌شوند
آن‌ها که بیرون بودند می‌گفتند هرج و مرج
ولی کار ما در تاریخ ثبت شد