در زندگی هر انسان آدمهایی هستند که هیچ وقت فراموش نمیشوند حتا اگر آلزایمر بگیری. آدمهایی که به تو نزدیکاند مثل لباس تنت. آدمهایی که میخواهی عکسشان را قاب کنی به دیوار اتاقت تا همیشه کنارت باشند. همیشه نگاهت کنند از توی قاب چوبی. آدمهایی که دلت میخواهد برایشان بایستی و تا همیشه کف بزنی. آدمهایی که خوشحالی در روزهایی در دنیا زندگی کردهای که آنها هم بودهاند. هوایی را تنفس کردهای که آنها هم کردهاند. آدمهایی که لازم نیست برایشان چیزی را توضیح بدهی، خودشان در سکوت همهی داستان را تا ته خواندهاند. آدمهایی که برایت میشوند الگوی آدم بودن. که آخرش یکی مثل او بشوی، آخرش مثل او آزاده زندگی کنی. به نگاههای سیاه و حریص قدرت لبخندی بزنی و رد شوی.
در زندگی هر انسان حسهایی هست که هیچ وقت فراموش نمیشوند حتا اگر آلزایمر بگیری. حسهایی که هر وقت چشمانت را ببندی و بهشان فکر کنی میتوانی دوباره و دوباره تجربهشان کنی. تازهاند مثل الان. حس افتخار وقتی قلبت پر از شور و غوغا میشود و میتوانی پرواز کنی. حس یک درد مشترک در چشمان غریبهای که نمیشناسیاش و به تو آخرین دستبند سبزش را تعارف میکند. حس یک درد و تحقیر وقتی باید همهی کوچه را با سرعت برگردی. حس اعتماد کردن به غریبههایی که جلوتر از بقیه خبرها را برای گروه میآورند. تا حالا هیچ گاه اینقدر به غریبهها نزدیک نبودهای. حس چشمان ناآشنای دوست داشتنیترین همشهریها که بغض تو را میخوانند و هر حرفی اضافه است.
+ آرشیو سرزمین رویایی: جمعه ۲۲ خرداد ۸۸، ایران ای سرای امید
+ آرشیو سرزمین رویایی: شنبه صبح ۲۳ خرداد ۸۸، بدبختی سرنوشت ایران است
+ آرشیو سرزمین رویایی: شنبه عصر ۲۳ خرداد ۸۸، بوی استبداد میآید
+ آرشیو سرزمین رویایی: یکشنبه ۲۴ خرداد ۸۸، از ۲۸ مرداد تا ۲۲ خرداد
+ آرشیو سرزمین رویایی: دوشنبه ۲۵ خرداد ۸۸، به کفر میماند به ظلم نه
+ آرشیو سرزمین رویایی: خرداد ۸۸
+ آرشیو سرزمین رویایی: تیر ۸۸
+ اگر سرزمین رویایی برایتان فیلتر است، عضو فید آن شوید.
+ سرزمین رویایی در فیسبوک