به هالیوود و زرق و برقش امید ندارم. فقط گاه کور سوهایی میزند . در همان مراسم اسکار . سخنان ال گور را شنيدی ؟ در رابطه با دنيای ما هيچ نيست شايد ، و شايد هيچ دردی از دردهای ما را دوا نکند. اما در ميان اين همه زرق و برق ، يک نور جدا گانه برای خودش نوری است. پارسال کلونی با سيريانايش بود و امسال ال گور...
اينطوری شايد بشود در اين هاليوود پر زرق و برق هم رنگی از دگرگونگی وارد کرد...
نميدانم...ولی من زياد اميدی به هاليوود ندارم. بابل با حرفهای ارگينالش از دپارتد که کپی بود شکست ميخورد. هاليوود اين است
سلام. مرسي!عالي بود! لينكيدمت. البته با اجازه!ممنون! ضمناً منم يه چيزهايي مي نويسم!
شعرت شاهکار بود. اما مراسم اسکار هر چی باشه تداعی زیباییه بزرگیه به نام هنر سینما. با اینکه تظاهر ها و قیمتهای نجومی که برای برگذاریش و لباسهاشون و جواهراتشون خرج میشه زیاد کیف نمیکنم اما چون عاشق هنر و سینما هستم همیشه با احترام و علاقه به این مراسم نگاه میکنم
آقا وبلاگ نویسی رو بذار کنار، شعرتون بیشتر حال میده! شاملو رو تو قبر شاد کردی!
ربط هاش رو نفهميدم!
من خودم نمی دونم چرا به سلبريتی نياز داريم ولی خيلی وقتا خبرهاشونو دنبال می کنمُ البته تاحدی بخاطر کارم و تاحدی علاقه شخصی. شايد تبلور زندگی رويايی مون هستن
چند دل را کف خیابان متلاشی...چقدر خوب گفتي، مرسی...
نی‌لبک جان:
قبول دارم که خیلی منفی نگاه کردم. سعی کردم شرق و غرب امریکا را که سینما و سیاستش را رهبری می‌کنند یک کاسه کنم.
قبول دارم که گاهی جوایز عادلانه بوده اما به هیچ روی این فرش قرمز و سلبریتی بازیها به مذاقم خوش نمی‌آید. انگار بدرد مجلات زرد می‌خورد !
سرزمین عزیز رویایی
به نظر شما حیف نیست که مراسمی فرهنگی-هنری را آنچنان تحت الشعاع سیاست قرار بدهید که جای هیچ بررسی درست از آن را باقی نگذارید؟غیلمهای بسیار خوب و بسیار پیشروی را از همین هالیوود دیده ایم و لذت برده ایم.هالیوود همه چی ا در خود جا یمیدهد از ابتذال گرفته تاااااااا موضوعاتی کاملا انسانی و آوانگارد فلسفی و سیاسی.نگرش من به هالیوود و اصولا هر تولید هنری دیگری اینگونه نیست و بخشهای قابل نقد را فکر میکنم از بخشهای خوب آن باید بتوان جدا کرد.قربانت نی لبک
والا من ميل نگرفتم ازت و الا غلط کنم جواب ندم!
مثل هميشه به نکات ظريفی اشاره کردی.
موفق باشی
دستت درد نکنه نازنين...
بدبينانه تر از اين نم شد به هاليوود نگاه کرد هاليوود اگه نباشه تقريبا صنعت سينما معنی وجودی اش رو از دست می ده تند رفت برادر