ببین عزیزم! دکتر مصدق وصیت کرده بود که هیچ خیابانی به اسمش نباشد و هیچ مجسمه ای به یادش نصب نشود. و این رو هم مرحوم جلیل بزرگمهر وکیل مورد وثوق ایشان تایید می کرد و شاکر بود که اسم خیابان مصدق به ولی عصر تغییر کرد. امثال مصدق لازم به نامگذاری ندارند. اونها تا ابد توی دل مردمند.
حرفهایت در مورد مصدق بسیار خواستنی بود:)
سلام، بلاگرولینگ درست شده و کار میکند با شکل و شمایل جدید. باید البته بروی و تنظیم کنی. کاش این وبلاگ کمی پررنگ تر میشد تا چشم ما جایی را میدید.
بیلی و من
امکان چیدن لینک ها بصورت خطی هست. به این آدرس بروید:
http://pasparto.googlepages.com/blogrollbuilder.htm
اگر کمکی خواستید بگویید. نوروز بر شما مبارک.
این لینک هم برای راهنمایی
http://naghshidigar.blogspot.com/2008/12/blog-post.html
من اولین ( دومین ) عضو این حزب . تا حالا که صفحه سفید و فونت های نامرتب گودر نتوانسته برای من با صفحات تر و تمیز و رنگارنگ وبلاگ ها که خودشان کلی تاثیرگذارند در نمود نوشته های نویسنده رقابت کند .
امروز رفتم گل فروشی همیشگی . سنبل و سبزه ( ماهی نه . هرچند وسوسه ی قرمز کوچولویی ست اما هرسال احساس جانی بودن می کردم . عوض کردن آبشان به نظر برایشان زجرآور میاد . قارچ گرفتن هم از آن طرف ) خریدم . روبان و گلدون های سفالی سبز و آبی خریدم . رومیزی ترمه مامانم رو گذاشتم و هفت سین چیدم . هیجان زده ام . بودم . هستم . ولی کمتر . بعد از خبر های امشب .
درود!
راست‌اش گودر براي من كه لذت‌بخش است به سبب اين‌كه سايت‌ها و بلاگ‌هاي دوست‌داشتني‌ام را بدو سپرده‌ام تا هر گاه آپ شدند، خبرم كند! خب اين يعني صرفه‌جويي در چرخيدن و خبر گرفتن ديگر... با خانه تكاني موافق‌ام و البته با بيرون‌گردي از نوع طبيعي‌اش!
شاد زي
خوب تو گودر با یه کلیک میشه وبسایت اصلی رو باز کرد و با فراغ بال مطلب رو خوند. درست همینطور که من به اینجا اومدم. فکر نکتم زحمتش از تایپ کردن تک تک سایتهایی که باید خوانده شوند بیشتر باشد. ضمن اینکه خیلی ها گودر رو بیشتر به خاطر قابلیت update notification اش استفاده می کنند. حالا ایم که من چه منافعی در دفاع از این گودر دارم رو خودم هم نمی دونم. شاید به خاطر رابطه ای هست که باهاش برقرار کردم و جزو لاینفک وبگردی هام شده...
پیروز جان:
البته من از وصیت دکتر مصدق اطلاع نداشتم. اما می‌توانی به راحتی ببینی در این روز چقدر نام او از رسانه‌ها تکرار می‌شود و چقدر یادش را زنده نگه می‌دارند. اینها را می‌توانی مقایسه کنی با کنفرانس‌های بزرگ و پرهزینه و بی‌فایده‌ی دولتی و به همان نتیجه‌ای برسی که من رسیدم. البته که ایشان احتیاجی به نامی بر خیابان ندارند وقتی نامشان بر دل‌ها ثبت است.