آفرين به تو که می انديشی. صد آفرين به تو که احساس مسئوليت می کنی. دستانت را محکم می فشارم و بر تو درود می فرستم.

مطمئن باشید بیش از نود درصد تحریمیها اگر شرایط یک دگرگونی بزرگ هم فراهم باشد کوچکترین تکانی به خودشان نخواهند داد. کمترین هزینه ای نخواهند کرد. اکثریت تحریمیها که ژست مخالفت با کل وضع موجود را هم می گیرند اتفاقا از آن ناراضی نیستند. با ادامه احمدی نژاد برای مرفهان بالانشین ماشینهای چندصدهزار دلاری با شدت بیشتری وارد می شود! درضمن دقیقا اشاره درستی کرده ای که این انتخابات در سی ساله اخیر مهمترین است.

رویایی جان میتونم لینک بدم تو فیس بوک؟

لج‌ور عزیز:
انتخابات الان بین بد و بدترین هست. بین راستی و دروغ. شاید شما موافق باشی که تحریم کنی اما به شما خواهم گفت که نتیجه‌ی تحریم‌تان الان صفر خواهد بود. اما من نتیجه‌ی رای‌مان را تا هفته‌ی دیگر در زندگی‌مان و در جامعه خواهم دید. فرق در اینجاست !

انتخاب بین بد و بدتر ما رو کشت. سال 56 - 57 ما جوانها بین بد و بدتر، بد رو انتخاب کردیم (مردم میگفتند: شاه بره، سگ بیاد) 30 ساله که این بلا به سر مردم آمد. حسن انتخابات دوره دهم اینه که ما با جوونهای این دوره یر به یر می شویم. تا حالا به ما می گفتند شما این بلا رو به سر ما آوردین. ما میگیم این گوی و این میدون، حالا ببینیم شما با این انتخاب بد و بدتر چه گلی به جمال نسل های آینده می زنید.

سلام رفيق - ولکام بک. من احترام قائلم برای اين انعطاف.

سانای عزیز:
البته من از عقده‌ای ها همیشه اجتناب کرده‌ام. من همه‌ی خارج‌نشینان را نگفتم. همه مثل شما نیستند عده‌ای هم که کم نیستند فاکس‌نیوز و سی‌ان‌ان را به اخبار ایران ترجیح می‌دهند. ایرانی‌های اینجوری ندیده‌اید؟ من دیده‌ام !

عاشقانه‌های گاو و مش حسن عزیز:
خوشحالم که نظرت بعد از چهار سال تغییر کرده است. خوشحالم که دینامیک هستی. ایستا نیستی. گرچه شاید کمی به جلو برویم اما از مسخره شدن و مضحکه شدن در دنیا خیلی بهتر است.

ندا. ح عزیز:
کامنت دونی من هم مثل انتخابات دیر به دیر باز می‌شود :دی چون وقت نظارت بر کامنت‌ها را ندارم. دوست هم ندارم کامنت‌ها بعد از تایید منتشر شوند. همینطور زنده لذت‌بخش است. ممنونم از لطفت.

دوست ایرانی مقیم امریکا:
من به شما افتخار می‌کنم و خوشحالم که گرچه دورید اما پا به پای مردم سرزمینتان می‌دوید !

حالا چرا اینقدر عقده ای وار در مورد خارج نشین ها حرف زدید؟ اینطور ها هم که شما میگی نیست.

سلام دوست عزیز
نوشته ایت سراسر منطق بود. من هم به عنوان یک ایرانی دور از وطن در انتخابات شرکت می کنم به امید ایجاد حداقل فضای تنفسی برای هم وطنانم

امیدوارم دوستان خارج از کشور هم وضع ما را درک کنند. هر چند حتما با خونواده هاشون در ایران در ارتباط هستن و خبرها و اوضاع مملکت به صورت ملموس تری به گوششون میرسه
نجنبیم...
امیدوارم که بجنبیم

درود بر تو رويايی جان. مدتها بود از خوندن هيچ پست وبلاگی انقدر دلشاد نشده بودم.

آره عزیز دل حتما بايد رای داد
درسته که يه انتخابات دموکراتيک نيست ولی خب همين حداقل رو هم از دست ميدم اگه رای نديم
بين بد و بدترين هميشه بايد بد رو انتخاب کرد .درسته که رای دادن ممکنه باعث نشه خيلی اوضاع بهتر بشه ولی مطمئن باش رای ندادن باعث ميشه همه چيز خيلی بدتر بشه، منم رای ميدم حتما اگه بشه

خوشحالم که یکبار کامنتدونیت باز شد!! بعضی وقتا اینقدر دلم میخواست برای پستهات نظر بنویسم که بسته بودن کامنتدونیت اعصابم رو خورد میکیرد!! :دی
فقط خواستم بگم خیلی خوشحالم که رای میدی :)
مهم نیست به چه کسی .. به امید پیروزی اصلاحات ...
چون ممکن است دیگر نتوانمکامنتی بگذارم میگم : "مرسی از نوشته های زیبات و تفکرات بدون سانسور و صادقانت .. مرسی"

دوست عزیز, خوشحالم که رای خواهید داد. من یک ایرانی مقیم آمریکا هستم. بیست ساله که اینجام. اگر شما رای می دی برای آزادی و رسیدن به خواسته ها, باور کن که من هم اینجا جمعه آینده رای خواهم داد به امید روزی که با کلمه غربت غریبه بشم و برگردم همونجایی که همه چیز آشناست. هر چند حرف شما رو کاملا قبول دارم که عده ای از ایرانی های مقیم خارج از روزی که پاشون از کشور به بیرون میاد دیگه حتی خبرهای ایران رو پیگیری نمی کنند. ولی باور کنید کسانی هستند مثل خود بنده هم روز و شب چشم دوخته ایم به هر خبری که از ایران می رسه. این روزها به وقت شهری که توش زندگی می کنم مناظره های ریاست جمهوری ساعت دوازده ظهر ما انجام می شه. باور کنید که سه روز تا به حال وسط روز مرحصی گرفتم و اومدم خونه که اینها رو نگاه کنم هر چند که می دونم به چه کسی رای خواهم داد. ولی باز نگاه می کنم که مبادا اشتباهی کنم که شما عزیزان که ایران هستید تاوان مستقیم اشتباه منو ممکنه برای چهار سال آینده پس بدید. ولی خواستم بدونید که ماهایی هستیم که روز و شبمان اینجا به امید بهبود ایران میگدره. اگر دوست داشتید این لینک رو نگاه کنید. تصاویری هست از دوستان خارج که کشور که رای خواهند داد همراه با شما دوستان عزیز در ایران. به امید روزهای بهتر.
http://www.youtube.com/watch?v=TBw2eiNgrJs

از دست این وبلاگ ها... کافیه کلمه پست را بزنی دیگه حتی اگه صفحه را ببندی هم چاره ای برات نمی مونه جز اینکه نظرت ارسال بشه

شما هم که مثل ما شب بیداری انگار و با میخچه های ذهنت ور میروی در این ندانم کاری های انتخابات... که کاش کمی امیدوارتر بودمش...

رویایی جان حرف حساب جواب نداره.

همسرجان من هم تا ۱۰ روز پیش نمی‌خواست رای بده ولی تحریمی نبود و می‌گفت مردم در ایران دارن زندگی می‌كنند و باید رای بدهند. . گاهی می‌دیدمش تو این شب ها كه تا ساعت ۲ نصفه شب بیدار بود و (هنوز هم ادامه دارد این مصیبت من كه تا اون نیاد بخوابه من هم خوابم نمی بره:) گاهی كه كلیپ ویدیویی از ایران می دید، زیرچشمی می دیدمش كه ب‌ سر و صدا اشك‌هاش رو پاك می‌كنه. خب حالا می‌خواد رای بده و به كروبی. امیدواره كه كروبی و موسوی برند دور دوم. من هم كروبی رو بیشتر به خواسته‌هام نزدیك می‌بینم ولی از شكسته شدن رای‌ها هم می ترسم.