ناهید عزیز:
این سرزمین فکر کنم همان قدر که برای من خاطره انگیز است برای شما هم هست. و این منو خیلی خوشحال می‌کنه

نمیدونم چه روزی به این سرزمین رسیدم اما همیشه میام و مطالبش رو می خونم...اون اوایل در ایران بودم و حالا بیش از سه سال است که در به درم اما هنوز هم به این سرزمین میایم... مستدام باشی

هانیه عزیز:
خوش اومدی به سرزمین خودت ...

شیرین و فافای عزیز:
ممنونم از لطفتون ....

نرگس عزیز:
قدیمی‌ها خیلی کم شده‌اند و این اصلن خوب نیست ...

سلام سرزمين رويايی
نميدونم این سرزمین کی هست و از چه جنسيتیه....منه تازه واردم بلد نيستم مثل این سرزمین و خوانندهاش و همه نظردهندهاش ادبی حرف بزنم و بنويسم.... این سرزمین مجازی رو همین چن دیقه پیش پیدا کردم و ۳ تا از نوشتهاشو خوندم.... اما انگار خيلی وقته ک دل و فکرام اين سرزمينو میشناسه و حرفایی زده ک منم میخواستم بگمشون ولی.. هه هه... زدم تو سره یکی یکیشون میدونی هیچ کدومشونو جدی نگرفتم به خاطر همین بود وقتی داشتم بلوک به بلوک این سرزمینو میخوندم گریه کردم.....مرسی بابت این حسه خوبی ک بهم دادی....ببخشید ک زیاد حرف زدم....تولدتم کلی مبارک سرزمین زیبای رویایی همیشه خوب باشی :)

چند سالِ پيش از طريقِ دوستي با وبلاگِ شما آشنا شدم و از آن روز هميشه خواندمتان...خيلي وقت‌ها دوست داشتم مطلبي بنويسم اما لينك‌داني بسته بوده...در هر حال خيلي زيبا و خوب مي‌نويسيد و كاملاً آدم درگير نوشته‌هاتون ميشه...هميشه موفق باشيد و هفت سالگيتان مبارك

میدونی که چقدر خوشحالم که هنوز مینویسی.میدونی که از اول خوندمت.حتی از قبل تر از اینجا...
دمت گرم و دلت خوش باد :)

هزار و يك روزنه رو مينوشتم يادته :)
يادش بخير اونروزا...

جاوید عزیز:
ممنونم از محبتت و همراهیت. به امید روزهای بهتر ...

دوست عزيز و قديمی توی هقت سال کلی استفاده کردم از وبلاگت و نوشته های قشنگت ات :-) چند تا از بست هات هم با لینک در فيس بوکم گذاشتم قبلن ... روزهای بهتر برايت آرزو ميکنم و هنوزم منتطرم از ايران اومدی بيرون ديداری داشته باشيم ...هميشه موفق باشی ...

الی عزیز:
ممنونم از لطفت ...

سرزمين رويايی عزيز مرسی که هفت سال نوشتی وبا نوشته هات من را هم در تجاربت سهیم کردی . وبگردیم همیشه با تو اغاز میشه. پاینده باشی!

شین عزیز:
ممنونم از محبت ات و از این کالبدشکافی دقیقی که کردی ...

وبلاگ تو قبل از اینکه برای بقیه نوشته شده باشد برای خودت نوشته شده است، نتیجه سفرهای درونی توست در دنیای بقول خودت بزرگترها، در دنیای بیرحم و دلگیر و زشتی که متاسفانه واقعی‌ ‌ست و باید راه و روش برخورد با آن را هر روز دوباره یاد گرفت تا شاید بتوان رنگی از حقیقت برین واقعیت کریه زد، تا شاید بتوان آنچه که هست را تبدیل به آنچه می‌باید باشد و نیست، کرد . برای همین هست که مخاطبان تو ذره ای‌ از خویش را در صفحات تو میبینند و با کلمات تو همبستری می‌کنند و عزیز میدارندشان، حتا اگر گاه قلباً با معنای آنها توافق نداشته باشند، اما چون از سر صفا و صمیمیت نوشته شده اند کماکان حاضرند آنها را بخوانند و دنبال کنند.

از اینکه در چنین شرایط سخت و تلخ این روزگار، چونان دوستی‌ گویا و گاه* شنوا هستی‌ و تسلیم سکوت و بی‌ تفاوتی‌ نشده‌ای بی‌ شک مستحق سلام و درود و تبریک میباشی.

*گاه شنوا: برای اینکه فقط گاه گاه در کامنت را باز میگذاری :)

محبوب عزیز:
مرسی شما لطف دارید ...

یادمه اولین باری که وبلاگتون و دیدم حدودِ 4 سال پیش بود... اینقد نوشته هاتون دلنشینِ که همونجا همه ی پست ها رو خوندم. از اون موقع وبگردی های شبانه ی من از اینجا شروع میشه. توی نوشته هاتون یه حسِ خیلی خوبیه...
تولدت مبارک سرزمینِ رویاییِ دوست داشتنی، مرسی که هستی :)

علیرضای یک پزشک گل:
من هر روز فید تو رو دنبال می‌کنم و همیشه حسودی می‌کنم چطور اینقدر وقت گیر می‌یاری و وقت می‌گذاری برای ترجمه و انتخاب عکس‌ها و ... فکر کنم روزهات ۴۸ ساعته هستند :)
مشکل من هم اینه که با کم شدن بلاگرهای قدیمی نوستالژی‌های ما هم کم میشن. دیگه کم هستند کسانی که با قالب صفحه‌شون خاطره دارم. بعضی‌هاشون واقعن عزیز بودن و یکی از آرزوهای من اینه که یک جمله بنویسند. بلاگستان به یک پزشک خودش افتخار می‌کنه. مرسی که هستی

آوامین عزیز:
خیلی خوبه که کسانی که باهم موافق نیستن همو بخونن و از نگاه هم به مسایل مختلف بدونن. اصلن موافق بودن چیز خوبی نیست. وقتی موافق باشی با هر کسی دیگه حرف‌ها تمام میشه و این تفاوت دیدگاه هاست که منشا همه‌ی حرفا و صحبت‌هاست.

مرسی :)

شرمنده اینترنتش قاطی کرده بود پونصدتا کامنت پست کرد.
ایمیلتونم ببینید.

مانای عزیز:
خوندم و جوابتو نوشتم. چه عجب که شما را اینجا دیدیم ...

پی اس عزیز:
چندباره مرسی . یک دنگ این کامنت دونی به اسم شما هست کلن :)

سپیدار عزیز:
چیزهایی که نوشتی خیلی برام حالب بود. خیلی وقت بود از بیرون به اینجا نگاه نکرده بودم. این فرصتو تو بهم دادی. ممنون که همیشه بودی و هستی

تولدت مبارک، همیشه موفق باشی. از وبلاگ‌نویس‌هایی که هفت سال پیش می‌نوشتند، معدودی باقی مانده‌اند.

تولدت مبارک سرزمین رویایی. همونطور که همیشه نوشتی دیر و زود .بازم بنویس .

چهارسال بیشتره که می خونمنتون . اما میدونم دلیل خوندنم این نیست که شبیه من فکر میکنین . خیلی جاها متفوت فکر میکنین . اما یه جوری مینویسین که خوشم میاد . گاهی ممکنه 4 ماه نیام نت یا وب نخونم و به هر دلیلی نشه و حسش نباشه . اما اینجارو حتما یه سر میزنم . و وقتی خوشحال میشم که چندین و چند پست نخونده دااشته باشم و بعد هر از گاهی هوس میکنم کنکاش کنم به نوشته های گذشته تون و تجزیه و تحلیل نوع شخصیتتون و تفکراتتون . به هر حال شما من نمیشناسی اما من حس می کنم مشناسم خیلی واسم آشنایین بسکه تو کوچه پس کوچه های جملاتتون قدم زدم .

رویایی جونم زود بدو ایمیلتو همین الان ِ الان بخون. دوست دارم دوست خوبم.

Mobaaaaaraaaak basheeeeee keep it up!! :)

از خودم می پرسم چرا سرزمین رویایی را دوست داشته ام و مطالبش را دنبال کرده ام؟!
1. تفکرش را شبیه به خود یافته ام و گاهی حتی در پسش راه رفته ام.
2. اطلاعات زیادش، نوشته های به موقعش و پیشنهاد میانبرهای خوبش در حرکت های اجتماعی را تحسین کرده ام.
3. پایداری و ثباتش را بر عقیده هایش دوست داشته ام.
4. انتقاداتش عمیق و بُرنده است. شاید چون تشبیهات خوبی به کار می برد، تیر را به هدف زده است.
5. از پیشنهاداتش در لینکدونی استقبال می کنم. البته به فاصله ی یکی دو روز عقب و جلو یا سرزمین رویایی کسی را زودتر پیدا کرده یا من.
6. وقتی از احساساتش می نویسد شاید گاهی برایم قابل درک نباشد ولی همچنان محترم است.
اگر پسرک رویایی ما دوباره از نو خواندن و نوشتن را در هفت سالگی یاد گرفت. کاش در کتاب های بیشتری که برای خواندن پیش رو دارد گم نشود و قول بدهد هر وقت از سرگذشت کتاب ها بیرون آمد تا سرگذشت بعدی ، از افکار قدیم و جدیدش بنویسد و بداند که آدم های تا ابد ناشناسی دل گرم خواندنش هستند.
تولد هفت سالگی ات مبارک رویایی عزیز.

لیلا جان ممنونم ...

از معدود بلاگرهای قدیمی هستی که همچنان با پشتکار قابل تحسین مینویسه. گاهی حال و هوای نوشته‌هات رو بیشتر دوس دارم و گاهی کمتر. بعضی اوقات هفته‌ها شده که به اینجا سر نزدم و بعضی وقتا روزی چند بار سرک کشیدم اما همیشه ته دلم گرمه که سرزمین رویایی همچنان هست. مانا باشی و پویا :-)

مرسی فاطمه جان از لطفت :)

Tavalode 7 salegiat mobarak...sarzamine royaee aziz....