دوست عزيز ممنون از تمام لينک ها و مقاله ات . لينک دادم با اجازه !
تو همه کشورها وقتی يه هواپيما سقوط ميکنه مسوولين مربوطه از ترس توضيح دادن به بالاسريهاشون و مردم يا خودشون استعفا ميدن يا سريعا اخراج ميشن . اونوقت تو ايران همه مسوولين دارن به همديگه تسليت ميگن !
اين روزها ايرانی بودن سخته. کاش اين روزها زودتر تموم میشد
متأسفام عزیزم. تو موزائیک گذاشتم.
همه چی درست ميشه، فقط ۱۰۰ سال اولش سخته!
همه اش درسته ...و دونستنش هم سخته....
فرقی نداره وقتی ندونی و نبینی، غصت میگیره وقتی میدونی و میبینی!!!
گوهری کز صدف کون و مکان بيرون بود
طلب از گم شدگان لب دريا می کرد! (حافظ)
به دانشجویان و دوست های جون جونی!
ورای زمان و مکان
Beyond Time & Space
رهايم:
نه در بند زمانم،
و نه در زنجير مکان!
عشق و آزادی ابعاد منند،
و جستجو در ابعاد پنهان آغاز حجم من!
پرواز من فخر آسمان،
اسارت من اما آرزوی تو:
مغز تو را در کودکی کشته اند،
چاه حقيری تو را بلعيده است!
در تنور سينه ام نان همسايه را می پزم،
و با بال های سپيدم قفل قفس های کوچه را می شکنم!
تو بوی کهنگی و مرگ می دهی،
من بوی مهر و زندگی...
از چی بناليم؟ از کی؟
نميدونم چطور بايد گفت قبل از هر جور انرژی هستهای و غير هستهای و قبل از هر فتح و کشورگشايی احمقانه و شاخ و شونه کشيدن برای اين و اون٬ امنيت جانی حق ماست. رفاه نسبی حداقل چيزيه که يه دولت بايد برای مردمش فراهم کنه و اونهم در کشوری با پتانسيلهای بالا مثل ايران. واقعا نميدونم تا کی بايد خبر چنين فجايعی رو بشننويم و در اين فضای ايزوله اينترنتی برای هم روايت کنيم و تاسف بخوريم